Καθώς μετά από έναν επώδυνο χωρισμό όλοι μας κουβαλάμε τις λεγόμενες ‘συναισθηματικές αποσκευές’, η αλλιώς μισοτελειωμένες δουλείες. Ουσιαστικά είναι η κατάσταση στην οποία ερχόμαστε χωρίς να έχει ολοκληρωθεί το πένθος το οποίο βιώνουμε. Καθώς υπάρχουν πολλά στάδια πένθους ακολουθούν τα τρία βασικά συνδυάζοντας τρόπους αντιμετώπισης:

Στην αρχή είσαι θυμωμένος-η  επειδή επένδυσες πάρα πολύ σε αυτή την σχέση ,παράλληλα συνέχισε να παίρνεις βαθιές ανάσες μαζί με τα  έντονα συναισθήματα που σου προκάλεσε  αυτή η κατάσταση, δείξε ανοχή όσο μπορείς και παρατήρησε τις σκέψεις σου όταν τέτοιου είδους συναισθήματα εμφανίζονται συνειδητά.

Στο επόμενο στάδιο πένθους παραμένεις ουσιαστικά για μεγάλο χρονικό διάστημα στο πρώτο στάδιο πένθους το οποίο χαρακτηρίζεται από μόνιμο θυμό, οπότε η αντίδραση σου είναι να αποφεύγεις αυτό το άτομο, ενώ αντίθετα η λύπη σε καθιστά να συσσωρεύεσαι και να κλείνεσαι στον εσωτερικό σου χώρο. Το κλειδί σε αυτό το στάδιο είναι να δώσεις  χρόνο ώστε να βρεις ουσιαστικά τι είναι τόσο άσχημο σε αυτό που συνέβη ,εάν συνεχίζεις να επιμένεις να κατηγορείς τον-την σύντροφο  σου για ότι έκανε πετυχαίνεις να ενδυναμώνεις όλο αυτό που βιώνεις. Είναι από τα μεγαλύτερα λάθη επειδή μένεις στάσιμος-η σε ένα σημείο που δεν προχωράς αλλά το οποίο ουσιαστικά προκαλεί εσωτερικά εγκαύματα βάζοντας τα ίδια σoυ τα χεριά στην φωτιά που ανάψατε ενώ παλαιοτέρα την χρησιμοποιούσατε για να ζεσταθείτε.

Ένας άλλος τρόπος ο οποίος συνδυάζεται μαζί με τα στάδια πένθους είναι να  μπορείς να μείνεις η να σταθείς λίγο  στο γεγονός πριν από εκεί που τελείωσε η σχέση.  Ουσιαστικά η κατανόηση για τι ακριβώς σε πονάει θα βοηθήσει πολύ. Πρέπει να δώσεις χρόνο στο να εστιάσεις στα συναισθήματα σου, αυτά θα  σου πουν τι σε πονάει πιο πολύ.

Παρακάτω αφού προχωρήσεις στο δεύτερο στάδιο γίνεσαι  έξω-φρενών συσσωρεύοντας μεγάλο εσωτερικό θυμό. Το τέλος μιας σχέσης ουσιαστικά σε μαχαιρώνει  ακόμα πιο δυνατά στα αδύνατα σημεία καθώς όλες οι επισφαλείς σκέψεις συνεχίζουν να κάνουν τον κύκλο τους. Ο χωρισμός Υποσκάπτει εσωτερικές ανησυχίες και  βγάζει προς τα έξω ανασφάλειες, και στην συνέχεια κατηγορείς τον εαυτό σου λέγοντας ότι είναι δικό σου λάθος, αυτό ονομάζεται προσωπική δηλητηρίαση , νιώθεις ευάλωτος-η κ σπασμένος-η  , κάποιοι ξεφεύγουν από αυτό το στάδιο επειδή ήταν γνώριμο από άλλες σχέσεις. Άλλοι πάλι μπορεί να αναπτύξουν ένα είδος  κατάθλιψης.

Για να ξεφύγεις από αυτόν τον κυκλώνα θα πρέπει να προσπαθήσεις να νιώσεις ότι είσαι αγαπητός και ότι έχεις αξία,  εκεί κάνεις την ερώτηση φωναχτά σε εσένα τι ακριβώς θέλεις για να ανθίσεις ; Πως μπορείς να νιώσεις σαν να αξίζεις η ότι κάποιος σε έχει προτεραιότητα ;

Στο τρίτο και τελευταίο  στάδιο, πηγαίνεις πίσω ξανά για το πως η σχέση τελείωσε, νιώθεις θλίψη και οδύνη αλλά αυτό είναι το λάθος, όπου και την ονομάζουν ανθυγιεινή διαδικασία  ακόμα και αν εσύ την τέλειωσες επειδή είχες επενδύσει σε αυτήν. Το πένθος είναι η υγιείς τακτοποίηση των δουλειών που άφησες στην μέση, εστιάζεις στα θετικά της σχέσης σου ώστε να πεις αντίο σε ολόκληρη την σχέση σου όχι μόνο στα αρνητικά γεγονότα.

Η συγκεκριμένη Αδήλωτη απώλεια δηλαδή η αποκοπή από τον σύντροφο μας επέφερε όλα τα παραπάνω , έχεις όνειρα και θα τα ξαναβρείς για αυτό τον λόγο ονομάζονται και μισοτελειωμένες δουλείες επειδή είχες σχέδια τα οποία δεν ολοκλήρωσες.

Σαν λύση μπορείς να ρωτήσεις τον εαυτό σου τι απεχθάνεσαι ; και ποιες είναι οι απώλειες  για τις oποίες παλεύεις ακριβώς αφού δεν υπάρχει κάτι ; χρησιμοποιείς τα συναισθήματα σου προς όφελος σου τελειώνοντας ουσιαστικά όλα τα αρνητικά συναισθήματα  και λες αντίο..

Συγχωρείς και συμφιλιώνεσαι με το τι έχει γίνει but don’t forget, ακόμα και μια μελανιά για να φύγει παίρνει χρόνο…καλή τύχη με τις δουλείες που άφησες στην μέση.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Singh, D. (1993). Adaptive significance of female physical attractiveness: Role of waist-to-hip ratio. Journal of Personality and Social Psychology, 65(2), 293–307. doi:10.1037/0022-3514.65.2.293

Sprecher, S., & Hendrick, S. S. (2004). Self-disclosure in intimate relationships: Associations with individual and relationship characteristics over time. Journal of Social and Clinical Psychology,23(6), 857–877. doi:10.1521/jscp.23.6.857.54803

Walster, E., Aronson, V., Abrahams, D., & Rottman, L. (1966). Importance of physical attractiveness in dating behavior. Journal of Personality and Social Psychology, 4(5), 508–516. doi:10.1037/h0021188